บันทึก วันที่31 มกราคม 2555 ชีวิตในบทบาทใหม่

4 มกราคม 2555 : Salary MAN ที่ทำงานใหม่ หลังน้ำท่วม

ประสบการณ์ ส่วนตัวที่ทำงานด้าน บริการ และด้านวิศวกรรมมาซักพักใหญ่ ก็มานับอีกที่ 17 จะ 18 ปี เข้าไปนั้น ความคิดส่วนตัวว่า ยาวนานที่เดี๊ยว ความไฝ่ฝันที่อยากได้หยุดพัก ได้สบายปลดเกษียน ในวัยที่อายุยังน้อย แล้วได้ใช่ชีวิต แบบธรรมดาต่างจังหวัด แบบพออยู่พอกิน เศรษฐกิจพอเพียง แต่มองดูตัวเอง ไม่เคยเข้าใจ หรือ ถึงแกนของความพอเพียงเลย ความอยากก็มากมายอยู่อย่างนั้น แต่ก็ต้องออกตัวว่าดีกว่าเดิมมาก ความสามารถในการสร้างหนี้ลดลงมามากอยู่

เป็นเหตุผลที่ยังคงต้องเปลี่ยนงาน เพื่อสร้างรายรับให้มากขึ้นทันกับรายจ่ายที่มากตาม จากที่เราใช้จ่ายขึ้นเองโดยเหตุอันควร หรือไม่อันควรก็แล้วแต่ อย่างน้อยความสุขเล็กก็ยังมีอยู่ สติที่ต้องคอยควบคุมดูแลจิตใจ ให้นิ่งและคิดเสมอว่าตนเองแสนจะเงินน้อย นึกถึงคำนี้ที่ไร พระท่านบอกว่า อย่างบอกว่าตัวเองน๊ะ จน แต่ให้คิดว่ามีเงินน้อย แล้วความรวย ความจน นั้นก็ชั่งวัดได้แสนยากยิ่งนัก เสียกว่าอะไรดี เพราะ ใจที่รู้สึกว่าไม่พอ ก็ไม่มีวันพอ เพียงละความอยาก ก็จะเห็นว่าเรานั้นมีอะไรอยู่มากมายแล้วจริง

แต่ด้วยความที่ไม่จะเก็บมากนัก คงจะใช้คำว่า " ข้าวสารกรอกหม้อ " ไม่ได้แล้ว เพราะบ้างคนยังไม่มีเตา หรือหม้อหุ้งข้าวเลย ง่ายๆ อาหารจานเดียวก็แสนง่ายที่จะหาทาน หรือ จะเข้า ร้าน 7 - 11 ก็ออกมาอิ่มได้เลย ไม่ต้องเครื่องครัวซักชิ้นยังใช้ชีวิตอยู่ได้ ส่วนตัว ผมเอง มีนิสัย ที่เป็นโรค ให้ยืมของคนยากเสียหน่อย ก็เลย ชอบซื้อไว้ใช้ หรือ ให้คนอื้นได้ใช้ด้วยกัน ชีวิต อาจจะไม่ต้องพร้อมเสียทุกเรื่องก็ได้ แต่ ก็ ไม่อยากรบกวนใคร

เขียนมาตั้งนาน ไม่ได้เข้าเรื่องเลย ผม นั้นประสบการณ์ เกือบทั้งหมด ก็อยู่กับการบริการ การซ่อมบำรุงรักษาเครื่องจักร ส่วนใหญ่ก็ ซ่อม เพราะบ้านเรา พอพูดว่า Maintenance ไงไปเข้าใจว่าเป็นงาน " Repair " ซึ่งจะบอกว่าผิดไหม ก็คงไม่ใช่เพราะ PM ตัวแรกก็คือ Break Down Maintenance แต่ต้องถามกลับว่า ต้องรอให้ถึงตอนนั้นเลยหรือ อะไรรู้ไหมครับ เจ้า Break Down Maintenance นี้ เป็นการบำรุงรักษาที่ใช้งบประมาณและค่าใช้จ่าย ตลอดจนเวลา ความสูญเสียที่สูงที่สุด เพราะคุณ ไม่รู้ว่าจะเกิดเมื่อไร ก็ยังคงหวังต่อไป เพราะช่างไทย ไม่ว่าที่ไหน เป็นคล้ายๆกัน

ความสูญเสียมาก ต้องแข่งกับเวลาที่มีจำกัด ทำให้เหนื่อยหล้าอยู่บ่อย สุขภาพย่ำแย่ครับ แต่ ช่างไทย ไม่คอยเหนื่อยหลอกครับ แต่เจ้า วิศวกร หัวหน้าคุณพี่ช่างสิครับ รับไปเต็มๆๆ แค่ให้ช่วยส่งเครื่องมือนะครับ หันมาอีกที่ คุณพี่หายไปแล้ว ไม่เป็นไรครับไม่ว่ากัน แต่ก็ไม่ได้เป็นกันทุกคนหลอกครับ ดีๆก็มีมาก ส่วนใหญ่ก็จะก้าวหน้ากว่าเพื่อน ถ้าคิดได้ คิดทัน .... ผมบ่นเสียยาว

จากโรงงาน ออกมาหัน สู่งานใหม่ๆ งานด้านอาคาร ก็ไม่แปลกอะไรสำหรับผม เพราะ 2 ปีที่ทำงาน ด้าน Facility มาเต็มๆ งานระบบก็อยู่ด้วยกันมานานอยู่ ด้านบริหารก็ผ่านมาสมควรเกือบ 8 ปีที่เป็น ผู้จัดการ แต่ก็ยังรู้สึกว่าเส้นทางยังอีกยาวไกล มีอะไรให้เรียนรู้อีกมากมาย จนบ้างที่ รู้สึก งง กับตัวเองด้วยซ้ำไป ว่า " ตอนนี้ ผมนั้งทำอะไรอยู่ " สิ่งที่เราคิด อยากสั่งงานออกไป อยากเห็นนั้น เห็นนี้ มันก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่ใจเราอยาก บ้างครั้ง เหมือนตัวเองทำอะไรไม่เป็นเสียเลย จิตใจ และกำลังใจสำคัญมากจริงๆ หนังสือ ดีๆช่วยเราได้มากมาย

ผมเริ่มงาน หรือ ตั้งแต่วันนัด interview ผมก็ได้รับหนังสือ ที่คุณ ก่อศักดิ์ ไชยรัศมีศักดิ์ เป็นผู้เขียน ของสำนักพิมท์ Book Smile มาหลายเล่มซึ่งก็ ได้หลายประโยคในหนังสือ เป็นแรงบันดานใจ ให้คิดให้ทำ หรือ แม้แต่ นั่งดูหนัง ใน True Vision ถ้าผมจำชื่อเรื่องไม่ผิด เรื่อง Bicentury Man นี้แหละ ผมชอบอยู่คำพูดหนึ่งว่า " เรายินดีรับใช้ " ความคิดและจิตใจที่จะบริการ ไม่ว่าคนๆนั้นจะเป็นใคร นั้นคือ แกนของการมีใจบริการ

หลายอย่าง ต้องยอมรับว่าแปลกใหม่กับผม แต่นั้นก็คือ ประสบการณ์ใหม่ๆ ความรู้ใหม่ๆด้วย มีแต่สิ่งดีๆ กับตัวเรา ขอบคุณครับที่ยังมีวันพรุ่งนี้ ครบ 26 วันแล้วสิน๊ะ ดีใจจัง

Thank you for comment